- rignare
- ri·gnà·rev.intr. e tr.1. v.intr. (avere) RE tosc., digrignare i denti, ringhiare | LE fig., parlare mostrando astio e cattiveria: la matrigna | che ti dà 'l pane e rigna (D'Annunzio)2. v.intr. (avere) RE tosc., nitrire3. v.tr. RE tosc., esporre o scrivere in modo astioso o sgraziato\DATA: av. 1475.ETIMO: propr. var. di ringhiare.
Dizionario Italiano.